.....

[elma sekeri]

Bİr Yaz Günü Herşeyini Kaybeden Askerden ;

......ili kirsalinda teröristlerin dur ihtarina atesle karsilik
vermesi sonucu çikan çatismada güvenlik görevlisi sehit oldu.

Ya da .....ilinde devriye görevini yerine getiren aracina açilan
ates sonucu.. güvenlik görevlisi sehit oldu.

Ya da ......ili kirsalinda teröristlerce dösenen mayinin patlamasi
sonucu asker
yaralandi..

Bu nasil baslar biliyor musunuz?

Hava o kadar sicaktir ki beyninizdeki sivinin buharlasip uçtugunu
düsünürsünüz. Olustugu anda kuruyup giden ter damlaciklarindan
geriye kalan tuzlar yüzünüzün ve hatta elbisenizin her yanini
kaplamistir.

Avucunuzun içindeki ter, yüzünüzdeki gibi kolay kurumadigi için
elinizdeki tüfeginizin metal kism avucunuzun içinde vicik, vicik
oynar.
Ter ile islanan çeligin kokusu avucunuzun içine ve elinizi
sürdügünüz her yere siner.

Önünüzde yürüyen adamin, ayaginin kuru toprakla her temas edisinde
çikan toz, agzinizin kupkuru olmasina ve zor nefes almaniza sebep
olur.

Sirt çantanizin aski kayislari yüzünden omuzlarinizi hissetmezsiniz.
Kült agrilari ancak çantayi sirtinizdan çikardiginizda fark
edersiniz.

Bastiginiz her tas parçasi, her çali ve bir ayaginizin
kaplayabildigi her yeryüzü parçasindan çikan sesi duyarsiniz.

Yürüdügünüz yerdeki her Agustos böceginin sesini, dallardaki
kuslari, yüzünüzün etrafinda ürkütücü devriye uçuslari yapan
arilarin kanat seslerini, agziniza ve yüzünüze ya da herhangi bir
yerinizdeki küçük yaralarin üzerine konmaya çalisan sineklerin
viziltilarini, ayaginizi bastiginiz yerden havalanan yesil
çekirgenin küçücük cüssesine ragmen çikardigi tok kanat sesini en
ince ayrintisina kadar duyarsiniz.

Sonra, kendi teçhizatinzin ve önünüzdeki arkadasinizin ve
arkanizdaki arkadasinizin teçhizatlarinin çikardigi düzensiz
seslerin her birini ayri ayri duyarsiniz.

Ve ayni anda önünüzdeki arkadasinizin nefes alislarini duyarsiniz,
öksürmesini ve hapsirmasini da duyarsiniz.

Telsizinizden çikan seslerin ve cizirtilarin her biri ayri ayri
katilir bu senfoniye.

Ter ve tozun birlesmesinden olusan kaygan çamur, postalin içindeki
tüm ayaginizi kaplamistir, çoraplar önce su toplayip sonra patlayan
yerlere
adeta bir deri gibi yapismistir.

En çok yapmak istediginiz sey ayaklarinizi yikayip, çoraplarinizi
degitirmektir. Ama bu çok büyük bir lükstür o anda.

Çünkü...

Çünkü hangi çalinin dibinde, hangi kayanin arkasinda sizi
bekledigini bilmediginiz ihaneti arayip bulmaniz ve yok etmeniz
gerekmektedir.

Bütün masumlarin hayati ve huzuru size emanet diye, ögretmenler
bayrak diregine asilmasin diye, kundaktaki bebekler kursunlanmasin
diye,
binlerce yillik emanete halel gelmesin diye kahpeligi ve ihaneti yok
etmeniz gerekmektedir.
Çünkü bunun için bayragin, silahin, namusun ve serefin üzerine yemin
etmissinizdir.

Çünkü önemli olan siz ve arkdaslarınız degil, ülkeniz, bayraginiz ve
onurunuzdur.

Iste bu yüzden lükstür ayak yikamak, çorap degistirmek. Iste bu
yüzden senfoniye dönüsmüstür bütün o düzensiz sesler güruhu.

Sonra!..

Sonra birden tüm sesler kesilir, biçagin dali kestigi gibi, makasin
kagidi, pensenin bir hoparlör kablosunu kestigi gibi... Bir anda...
Kuslarin sesleri, arilarin ve sineklerin viziltilari, çekirgenin
kanat sesleri hepsi bir anda biter.

Gözlerinizi açtiginizda önünüzdeki arkadasinizi degil, gökyüzünü
görürsünüz, yere düsmüs oldugunuzu anlamaniz birkaç saniye sürer.

Tek hissettiginiz kesif bir barut ve yanik et kokusudur, yüzünüzün
toprak
parçalariyla kaplandigini fark edersiniz, temizlemek için
çalismazsiniz.

Arkadaslarinizin bagirarak kosusturdugunu görür ama kulaginizdaki
çinlama ve ugultudan seslerini duyamazsiniz. Sesleri yavas yavas
duymaya
basladiginizda ayaga kalkmaya çalisirsiniz ama basaramazsiniz.

Yine birkaç saniye sonra arkadaslarinizin sesleri arasinda "Pusu"
kelimesini ayirt eder ve kalkmaya çalistiginizda omuzundaki yogun
agriyi fark edersin.


Ne oldugunu anlamak için baktiginizda ise parçalanmis kamuflajınızı
ve parcalanmıs omuzunun farkina varirsiniz. Iste her sey o anda baslar.

Avaziniz çiktigi kadar bagirirsiniz. Sonra, nefesiniz biter. Sonra,
yeniden nefes alirsiniz ve yeniden bagirmaya baslarsiniz. Sonra yine
nefesiniz biter ve yeniden, yeniden ve yine...

Yaniniza ilk gelen arkadasiniz size, "fazla bir sey yok, sadece
küçük bir yara" gibi telkinlerde bulunur. Ama siz arkadasiniz
konusurken de,
helikopterle hastaneye götürülürken de artik hiç bir seyin eskisi gibi
olmıyacagını bilirsiniz Hep bir soru çinlar kafanizin içinde
"neden ben, neden ben, neden ben ?"

sonra cılız bi ses ılısır kulagınıza devre devre sonra tek olmadıgını
anlarsın yanında senle beraber yatan 6 tane arkasın vardır ınlemeler
sızlamalar yanıda fidan gibi uzamnamıs 6 tane 20 yasında Mehmetçik


Hastanede geçen aylar, tedavi ve terapilerde geçen yillar sonunda,
bir omuzun ve 6 tane en ıyı arkdasın yoktur artık

Ama bunun önemi yoktur çünkü bu fedakarliginiz sayesinde vatan var
olacaktir. Sizin omuzunuz ve 6 tane en ıyı arkadasınız ne önemi vardir ki!

Artik yazin herkes gibi havuza, denize
giremeyecek olmanizin da hiç önemi yoktur. Vatan sag olsun yeter.

Sonra birilerinin, sizin ödediginiz vergilerle Fransiz
televizyonlarinda, ugruna yarim kaldiginiz vatan hudutlarini hiçe
sayan programlara finans
sagladigini okursunuz. Ayni dillerin bundan pismanlik duymadiklarini
söylediklerini de okursunuz.

Pamuk'lari, Dink'leri, okursunuz, Bizans çocuguyum diyenleri duyar,
Ali
Kemallere tanik olursunuz, "koçlar gibi satanlari "görürsünüz. .

Türk Bayraklarinin yakildigini, görürsünüz. Baslarina çuvallar
geçirilip asagilanarak elleri arkalarindan baglanan Türk askerlerini
görürsünüz.

Bu asagilanmaya cevap verecek tanklarin motor seslerini,
helikopterlerin kanat seslerini, piyadelerin intikam yeminlerini
duymayi beklersiniz ama duyamazsiniz.

Onun yerine hainlerin cesetlerinin üstüne örtülen çaputlara "bayrak"
diyenleri görürsünüz, "uçaklarini çek", "valiyi çek" diyen
baskanlari ve
karsilarinda kekeleyen riyaseti görürsünüz.

Bu da yetmez Türk askerlerinin kendi mahkemeleriniz
tarafindan,"çete"
diye suçlandigini, yargilandigini görürsünüz.

Yok, yok bu da yetmez. Askere, polise, ögretmene ates eden, yol
kesip soygun yapan, köy yakan, okul yikan, mayin döseyen
teröristlerin sadece
"ben bir sey yapmadim" demelerinin esas kabul edilip, "suçsuz"
sifatiyla serbest birakildigini görürsünüz.

Susanlari, konusmasi gerektigi halde susanlari görürsünüz,
konusanlar her konustugunda, kekeleyenler her kekelediginde ve
susanlar her sustugunda siz yeniden vurulursunuz, yeniden ölürsünüz
her defasinda.

Gövdenizden o topraga akan kan, bu defa içinize akar,
inandiklariniza, ugrunda savasarak kendi kaninizi akitmak pahasina
tertemiz tuttugunuz
degerlerinize akar.

Sizin kaya arkalarinda, çali diplerinde aradiginiz ihanet gelir
akliniza, o mayinlari yerlestiren eller gelir. Sorgulamaya
baslarsiniz: "Biz bu
ihaneti dogru yerde mi aradik, kuyrugunda dolastigimiz yilanin basi,
hep gözümüzün önünde miydi yoksa?"diye sorarsiniz kendinize.

Onlara verilen maas'in sizin vergilerinizden ödendigini, içinize
sindiremezsiniz, uykulariniz kaçar, neden bu vatani sizin kadar
sevmediklerini düsünürsünüz.

Bu vatan onlarin da vatani degil mi?

Onlar da, tipki benim gibi namusun ve serefin üstüne yemin etmedi
mi? diye sorarsiniz kendi kendinize.

Sinirlenirsiniz, üzülürsünüz, 20 yasinda bir askerken
iken her adimda söylediginiz, beyninize ve yüreginize
naksettiginiz
sözler gelir akliniza": VATAN, SANA CANIM FEDA"

Geri kalan tüm hayatinizin ilk bes dakikasi, böyle baslayacak iste
ve hayatiniz böyle devam edecektir. Son nefesinize kadar
savasacaksiniz
ihanetle, her seye ve herkese ragmen, bu yolda ölene ya da bu
ihaneti bitirene kadar.

Siz diyorum, çünkü bu vatan için bedel ödeyen insanlarin neler
yasadigini, neler hissettigini, size ragmen ve sizin için neler
yaptiklarini, neler yapabileceklerini bilin istiyorum. Okudugunuz ya
da televizyonda duydugunuzdan daha fazladir yasananlar.

Yani aslinda gazetelerin iç sayfalarindaki, minicik karelerde
okudugunuz;

"...ili kirsalinda teröristlerce dösenen mayinin patlamasi sonucu,
bir güvenlik görevlisi yaralandi!" haberi aslinda o kadar da kisa
degildir.

Sizin, daha okudugunuz gazetenin arka sayfasina geçerken
unuttugunuz, falanca mankenin otel odasi maceralarina, ya da
uyusturucu komasindan
ölen ogluna "sehit" deyip Türk bayragi "örten kadinin haberine
ayirdiginizdan daha uzun zaman ayirmadiginiz bu küçük haber,
birileri
için bir ömür boyu sürecek ve asla unutulmayacaktir.

Ve siz unuttuktan sonra da baska birileri, "ne için?" dendiginde
"vatan için" diyecekleri fedakarliklarini size ragmen yapmaya devam
edeceklerdir.

Sizin uyusmuslugunuza, duyarsizliginiza ragmen, sizin rahatliginiza,
sizin vicdanlariniza ragmen bu kahramanca fedakarliklar ve bu ilk
bes
dakikalar yasanmaya devam edecektir.

Asla unutmayiniz basinizin üstündeki egemenlik örtüsünün payandasi
kopan bacaklar, bedeli ise size ragmen bu vatan için akan kanlar,
feda edilen
canlar, sicak yuvalarini, babalarinin yüzlerini unutan küçücük
çocuklarini düsünmeden vakfedilen hayatlardir.

Ne kadarini anlayabilirsiniz veya anlamak sizin umurunuzda mi
bilmiyorum, ama birileri bunlari yasadi, birileri hala yasiyor ve
emin olun yasli
dünya döndükçe, Türk vatani ve Türk Bayragi için birileri daha tüm
bunlari yasayacak.

Gördügünüz gibi size bir hayli uzak bir yasam biçimi bu. Masalarda
oturup "aydinca" sohbetler etmeye hiç benzemiyor degil mi?

Bir an için bile olsa kendinizi onlarin yerine koyasiniz diye "siz"
diyerek yazdim, sizin onlardan biri olamayacaginizi biliyorum.

"Siz" kim misiniz?
Siz kendinizi çok iyi biliyorsunuz!
Biz de, biz de sizi çok iyi biliyoruz.
"Siz" de bilin ki biz asla unutmayacagiz.

"VARLIGIM TÜRK VARLIGINA ARMAGAN OLSUN"

Şırnak Kırsalında Hain Bir Pusuyla Agustos Ayında Şehit Düşen
1 nci J.Komando Timinin 6 Tane Askerının Anısına
Ruhları Şad olsun

J.Komd.Çvş. 1984/2 Tertip
__________________

[elma sekeri]

inşallah herkes sıkılmadan sonuna kadar okur çünkii herkezi ilgilendiren bişii