Sezai Koç..

[PessimisT_55]

Sezai Koç
Şâir, yazar. Ergani’de doğdu. Maraş Ortaokulu ile Gazian­tep Lisesi’nde okudu. Siyasal Bilgiler Fakültesi’ni bitirdi (1954). Maliye Bakanlığı’nda müfettiş yardımcısı ve kontro­lör olarak çalıştı. Resmi görevinden ayrılıp fikrî ve edebî faaliyet gösterdi. Yeni istanbul ve Sabah gazetelerinde fık­ralar yazdı. Diriliş Yayınları’nın kurucusudur. Günümüz şâir ve yazarlarındandır. İslâmî düşünceyi ger­çeküstücülükle kaynaştıran bir şâirdir. İslâm ye tasavvuf ta­rihinden yararlanarak orijinal hayâller ve semboller bulmuş­tur. Makaleleri, hikayeleri, deneme ve incelemeleri de var­dır. Yazı ve şiirleri Hisar, Mülkiye, İstanbul, Soyut, Büyük Doğu ve Diriliş dergilerinde çıktı:

Şiir kitapları:

1. Körfez (1959), 2. Şahdamar (1962), 3. Hızır’la Kırk Saat (1967), 4. Sesler (1968), 5. Taha’nm Kitabı (1968), 6. Gül Muştusu (1969), [1974′ten sonra şiir kitaplarını yeni bir düzen ile şu isimlerle çıkardı: Şiirler-I (Hızır’la Kırk Saat), Şiirler-ll (Taha’nm Kitabı), Şİirler-lll (Körfez-Şahdamar-Sesler), Şilrler-IV (Zamana Adanmış Sözler), Şiirler-V (Âyinler, 1977), Şiirler-VI (Leylâ ile Mecnun, 1980). ].

Şiir tercümeleri:

1. Üç Kaside (1967), 2. Ulamın Şiir Anıtla­rından (1976), 3. Batı Şiirinden (1976).

Hikayeleri:

1. Meydan Ortaya Çıktığında (1978), 2. Portreler (1982).

Fikrî eserleri:

1. islâmın Dirilişi (1967), 2. İslâm Toplumunun Ekonomik St-rüktürü (1967), 3. Dirilişin Çevresinde (1967), 4. islâm (1967), 5. Kıyamet Aşırı (1968), 6. Mağara ve lşık(1967), 7. Allah’a İnanma ve Yalnızlık (1970), 8. Ölümden Sonra Kalkış (1970), 9. Ruhun Dirilişi (1974), 10. Çağ ve llham-l (1974), 11. İnsanlı­ğın Dirilişi (1977), 12. Gündönümü” (1977). 13. Çağ ve İlham-ll (1977), 14. Çağ ve llham-lll (1980), 15. Makamda (1980), 16. Diriliş Muştusu (1980).

İncelemeleri:

1. Yunus Emre (1965), 2. Mehmet Akif (1968), 3. Edebiyat Yazıları-I (1982).

Günlük yazıları:

1. Farklar (1967), 2. Sütun (1969), 3. Sur (1975).