Esat M. Karakurt

[PessimisT_55]

Esat M. Karakurt
(1902-1977)
Roman yazarı. İstanbul’da doğdu. Mahmud Nedim Paşa’nın oğludur,Kadıköy Sultanîsi, Diş Hekimliği Okulu (1924) ve İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi’ni (1930) bitirdi. Tercüman-ı Hakikat ve İleri gazetesinde çalıştı. Edebiyat öğretmeniliği ve avukatlık yaptı. Urfa Milletvekili, ve Urfa Senatörü oldu (1961-1966). İstanbul’da öldü. Zincirli kuyu Mezarlığı’na gömüldü. XX’nci asır romancılarındandır. Yazı hayatına gazetecini ve hikayecilikle başladı. Romanları ile meşhur oldu. Bu eserlerde aşk ve ihtiras konularını işlemiştir. Hemen hemen her romanı defalarca basılmış ve filme alınmıştır.

Romanları:

1. Aşkın Alevleri (1926), 2. Vahşî Bir Kız Sev­dim (1926), 3. Çölde Bir İstanbul Kızı (1926), 4. Dağları Bekleyen Kız (1934), 5. Allah’a Ismarladık (1936), 6. Olünceye Kadar (1937), 7. Son Gece (1938), 8. Kadın Severse (1939), 9.1 İlk ve Son (1940), 10. Kocamı Aldatacağım (1940), 11. So­kaktan Gelen Kadın (1945), 12. Ankara Ekspresi (1946) 13. Bir Kadın Kayboldu (1948), 14. Ömrümün Tek Gecesi (1949),’ 15. Erikler Çiçek Açtı (1952), 16. Son Tren (1954), 17. Kadın İsterse (1960). Aşkın Alevleri adlı kitabının içinde iki büyük hikâyesi de yer almıştır. Murat Uraz, yazarın biyografisi ile ilk eserleri hakktnda Esat Mahmut Karakurt adlı kitabı çı­kardı (1937).